10. Hersenkernen

De oorzaakcategorie hersenkernen heeft betrekking op de aanwezigheid van functionele storingen van de hersenkernen en de amygdala. Hersenkernen zijn zenuwcentra in de hersenen die het verwerken van stress, het omgaan met langdurige hevige emoties en het gedrag regelen. Chronisch stress, virussen, toxines, elektrosmog en ernstige emotionele trauma’s kunnen leiden tot veranderingen in deze hersenkernen. Deze veranderingen zijn meestal omkeerbaar. Er zijn 13 hersenkernen, ook wel nucleï genaamd. Veel voorkomende chronische storingen t.g.v. veranderingen in de nucleï zijn: PTSS (Posttraumatisch Stresssyndroom), neurose, psychose, angst, fobieën, boulimia, anorexia, slaapstoornissen en depressie.

De hypothalamus is de centrale computer in ons lichaam, die vrijwel alles regelt door middel van 12 hersenkernen (nucleï). De locatie van de hersenkernen en de regio’s van de hypothalamus kan het best beschreven worden aan de hand van de negen compartimenten die voortkomen uit de medio-laterale en de antero-posteriore subdivisies van de hypothalamus.

De indeling van de 12 hersenkernen aan de hand van de negen regio’s:

1 en 2. De nucleus paraventricularis is gelocalisserd in de pre-optische regio onder de sulcus hypothalamus. De nucleus paraventricularis produceert oxytocine en vasopressine (ADH).

De nucleus supra-opticus bevindt zich lager en voor het grootste deel in de laterale hypothalamus regio. De cellen van de nucleus supra-opticus zijn ook oxytocine en vasopressine positief en projecteren eveneens naar de neurohypofyse (hypofyse achterkwab).

De nucleus suprachiasmaticus bevindt zich in de periventriculaire zone in het voorste deel van de pre-optische zone juist boven het chiasma opticum. De nucleus suprachiasmaticus speelt een belangrijke rol in de regulatie van het circadiaans ritme en ontvangt afferente informatie van de retina via het chiasma opticum.

De nucleus intermedius van Brockhaus. In het pre-optische gebied, tussen de nucleus paraventriculairis en de nucleus supra-opticus, dorsaal van de celklusters die de hormonen voor de neurohypofyse produceren, bevindt zich de nucleus intermedius (Brockhaus, 1942). Deze nucleus ontvangt informatie uit de nek en heeft invloed op de houding en het autonome zenuwstelsel.

5 en 6. De nucleus ventromedialis en dorsomedialis. De nucleus ventromedialis bevindt zich in het mediale hypothalamus gebied in de tuberale regio en kan verdeeld worden in een vetrolaterale en een dorsomediale component. Dorsaal van de dorsomediale component van de nucleus ventromedialis en ventraal van de nucleus paraventricularis ligt de nucleus dorsomedialis, dat die zich uitstrekt tot het posteriore hypothalamus gebied. De nucleus dorsomedialis heeft invloed op obesitas en gedrag. De nucleus ventromedialis reguleert verzadiging en gedrag.

Nucleus arcuatus. De nucleus arcuatus bevindt zich wat lager gelegen in de hypothalamus en heeft onder andere invloed op de dopamine huishouding, prolactine en groeihormoon releasing factor.

De nucleus mammilaris (onderdeel mammillary body) heeft invloed op het geheugen.

Laterale hypothalamus gebied, stimuleert eten.

De functie van de hersenkernen van de hypothalamus kan verstoord raken door: virussen, toxines, hevige emoties, stress en door een mechanische klap (hersenschudding of whiplash).