13. Hormonen

De oorzaakcategorie hormonen - neurotransmitters heeft betrekking op de aanwezigheid van storingen in de endocriene klieren, die hormonen afscheiden. Het is een indicatie voor storing van de hypothalamus, hypofyse, bijnieren, schildklier, bijschildklier, pancreas, thymus, testes en ovaria. Tevens is het een aanwijzing voor belangrijke neurotransmitterstoringen.

Hormonen. De mens heeft om zich als levend organisme te kunnen handhaven allerlei regelmechanismen. Een meercellig organisme, zoals de mens, kunnen we ons voorstellen als een zeer grote kolonie van ééncellige organismen, maar dan wel met een grote onderlinge afhankelijkheid. Bij een meercellig organisme zijn de meeste cellen gespecialiseerd in een bepaalde eigenschap, waardoor ze voor andere eigenschappen afhankelijk zijn van andere cellen. De verregaande specialisatie van de cellen brengt weliswaar een grote onderlinge afhankelijkheid met zich mee, het grote voordeel is echter dat hierdoor de functies van het organisme als geheel een grote mate van perfectie bereiken.

De afhankelijkheid van de cellen ten opzichte van elkaar maakt het noodzakelijk dat de activiteiten van de cellen op elkaar afgestemd zijn. Bij de mens worden de vele functies van de cellen, weefsels en organen op elkaar afgestemd door het zenuwstelsel en het hormoonstelsel. Het hormoonstelsel is op te vatten als een signaleringssysteem met hormonen als boodschapperstoffen.

De hypothalamus is het centrale regelmechanisme in ons gestel en bestuurt ook het hormonaal systeem. De hypothalamus is betrokken bij allerlei functies in ons lichaam, zoals de besturing van het hormonaal systeem, het autonome zenuwstelsel, het circadiaanse ritme, eetgedrag, temperatuur regulatie, bloeddruk, het limbisch systeem en emoties, slaapritme en geheugen.

De voornaamste  klieren met interne secretie zijn: 

• De hypofyse en de hypothalamus
• De schildklier (glandula thyroïdea)
• De bijschildklieren (glandulae parathyroïdeae)
• De bijnieren (glandulae suprarenalia)
• De alvleesklier (pancreas)
• De gonaden (ovaria en testes)
• De epifyse

Ziekten van de endocriene klieren kunnen de meest uiteenlopende verschijnselen en afwijkingen geven afhankelijk van de verstoorde hormoonklieren en het effect van de daaraan gerelateerde hormonen. We kunnen de stoornissen indelen per hormoonklier. Telkens zijn de stoornissen het gevolg van een hypo- of een hyperfunctie (vertraagde of versnelde werking) van de endocriene klier. Bijvoorbeeld een schildklierstoring kan zich uiten in een vertraagde werking (hypothyreoïdie of hypothyreose) of in een versnelde werking (hyperthyreoïdie of hyperthyreose).

Oorzaken. De hypothalamus en andere hormoonklieren kunnen met name verstoord raken door hevige emoties, toxines, elektrosmog, virussen en mechanische traumata. Hier zou wel eens de kern van het ontstaan van veel klachten kunnen liggen, zoals bij ME, fibromyalgie, slaapstoornissen, hypothyreoïdie, essentiële hypertensie, obesitas en mogelijk ook bij bepaalde degeneratieve aandoeningen.

In ons lichaam zijn 44 verschillende hormonen actief die een functionele eenheid vormen en samenwerken met neurotransmitters en soms zelf ook een neurotransmitter functie hebben. Daarnaast zijn er weefselhormonen. Deze hormonen worden niet in speciale klieren gevormd, maar in bepaalde weefsels, zoals in het maagdarmkanaal en in de nieren, zoals gastrine, secretine, renine en erytropoëtine. Ze worden wel aan de bloedbaan afgegeven.

Enkele voorbeelden van veel voorkomende hormoonklierstoringen:

De schildklier is zeer gevoelig voor toxines, sluimerende (latente) virussen en emoties (Chakra 7 – keelchakra). In gebieden met veel luchtvervuiling komen meer schildklierklachten voor (hypothyreoïdie en m. Graves). Als iemand moeite heeft met grenzen aangeven en nee zeggen is diegene ontvankelijker voor schildklierstoringen.

De bijnieren  kunnen ten gevolge van stress, overactiviteit, onverwerkte emoties en het niet in de gewenste situatie zijn uitputten. In dat geval is meestal de hele HPA-as verstoord.

Hypothalamusstoring zien we veelvuldig ten gevolge van mechanische traumata van het hoofd, hevige emoties, toxische belasting en sluimerende virussen. Veel verschijnselen kunnen hierbij optreden zoals vermoeidheid, slechte concentratie en geheugen, wattengevoel in het hoofd, slaapstoornissen, angst, storing autonome zenuwstelsel, eetstoornissen, depressie. Naast het elimineren van de aanwezige oorzaken kan de hypothalamus functie hersteld worden door middel van verschillende specifieke middelen.

Menopauze klachten met de eventuele hinderlijke verschijnselen, zoals ’s nachts zweten, onrustig slapen, opvliegers, vermoeidheid, droge slijmvliezen, blaasproblemen en gewichtstoename kunnen zeer goed behandeld worden.